6 Ervaringstips na 7 jaar bloggen over de Omgevingswet

Het werden vele maanden meer. En hierdoor ook veel meer blogs dan ik eigenlijk voor ogen had. Niet alleen het keer op keer uitstellen van de Omgevingswet hield mijn blogserie gaande. Het waren ook de positieve reacties die ik van lezers kreeg. Want, als ik een tijdje niets had gepubliceerd, spraken steeds meer lezers mij aan: Robert, wanneer kunnen wij een nieuw blog verwachten? En ja, dan kón ik natuurlijk niet achterblijven. Tip 1: creëer verwachtingen

Dat ik zo’n groot lezerspubliek mocht bereiken had ik niet verwacht. Zeker niet over een onderwerp als de Omgevingswet. De blogs mochten gemiddeld op meer dan 10.000 lezers rekenen… Ongekend! Absolute uitschieter? Dat was die met de titel ‘Projectleider Omgevingswet: man met kloten, dijk van een wijf’ Ruim twintigduizend keer gelezen. Uiteraard met dank aan Koot en Bie – die laatste helaas dit jaar overleden - waar ik meerdere keren schatplichtig aan was. Tip 2: de titel doet er dus toe!

Gaandeweg het schrijven kregen mijn blogs een persoonlijker tintje. Het gezinsleven, mijn volledig uit de hand gelopen wijn-hobby, het wielrennen, de vakanties in Frankrijk: vaak vormden ze een mooie metafoor voor de wet. ‘Leuk dat ik niet alleen de Omgevingswet beter leer kennen, maar ook jou’: kreeg ik geregeld te horen. En natuurlijk was er altijd de actualiteit waaraan de Omgevingswet gekoppeld kon worden. Dit onderstreepte dat deze wet geen stip op de horizon is. Maar dat deze nieuwe gereedschapskist een aanpassing is van een wetgevingstelsel op hoe onze samenleving nu functioneert. Tip 3: vertel vanuit je zelf en niet vanuit commercie!

En nu is het zover. Hij gaat er komen. Of Nederland al klaar is voor de Omgevingswet? Nee. Maar wél klaar genoeg. Daarom is het zo belangrijk om nu te beginnen. Of zoals ik in column 28 schreef: wie bang is om te springen, zal nooit vliegen. Ja, er moet nog veel werk worden verzet. En ja, we zullen knelpunten tegenkomen en noodverbanden moeten leggen om ervoor te zorgen dat alles na 1 januari functioneert. Toch ben ik ervan overtuigd dat het ons gaat lukken.

We mogen niet vergeten dat er in zeven jaar tijd veel is gedaan. Zo zie ik dat het Omgevingswet-denken bij veel overheden al voet aan de grond heeft gekregen. Je ziet het terug in de participatietrajecten, in het vanuit een breder perspectief benaderen van ruimtelijke opgaven. Ik zie het ook terug bij de nieuwe generatie beleidsmakers en adviseurs die wordt opgeleid. Zo was ik onlangs op een symposium van Van Hall Larenstein. Daar merk je dat studenten de inrichting van ons land al vanzelfsprekend door een niet-sectorale bril bekijken. We doen het dus vooral voor deze nieuwe studenten die binnen niet al te lange tijd misschien mijn nieuwe collega’s zullen zijn! Tip 4: wees hoopvol, het glas is altijd halfvol.

‘Eenvoudig Beter’, luidde het motto van de Omgevingswet. Dat onze leefomgeving dankzij de Omgevingswet er beter op gaat worden, daar ben ik nog altijd volop van overtuigd. Niet in de eerste jaren, maar wel op de middellange termijn. Of het eenvoudiger wordt? Dat betwijfel ik. We zullen er eerst mee moeten leren werken. En dat is nooit eenvoudig. Het zal voor veel professionals die zich bezighouden met de inrichting van de leefomgeving in Nederland, een ontdekkingsreis zijn. Tip 5: blijf realistisch.

Hiermee breekt een nieuwe etappe aan in de Omgevingswet-reis. Uiteraard blijf ik gemeenten, teams en professionals helpen bij het ontwikkelen en toepassen van die Omgevingswet. Maar nu de officiële start straks daar is, is dit een logisch moment om deze blogreeks af te ronden. Of ik er een definitief een punt achter zet…? Liever een komma. Want, schrijven over de Omgevingswet geeft soms net zoveel plezier én inspiratie als het drinken van goede wijn in fijn gezelschap. Het moment dat je zegt… ‘Vooruit, nog ééntje dan’, is nooit ver weg… Tip 6: sluit af met een uitsmijter

Nogmaals dank voor het lezen, aandacht en alle mooie feedback!

Robert