De vernieuwing van beweegbare bruggen is topsport. Om deze projecten van begin tot einde op koers te houden, is projectbeheersing onmisbaar. ‘Een kwestie van overzicht houden, kritisch op elkaar zijn en investeren in samenwerking’, zien Aagje Hendriks (Rijkswaterstaat) en Marleen Aarts (Antea Group).

De brug als levensader

Beweegbare bruggen, het zijn de onmisbare schakels in onze infrastructuur. En hiermee objecten waar veel van wordt gevraagd. Logisch dat veel bruggen uit de jaren zestig en zeventig dringend toe zijn aan vernieuwing. “Zonder tijdig ingrijpen lopen verkeer én scheepvaart vast,” zegt Aagje Hendriks, manager projectbeheersing van het cluster B-Bruggen [zie kader] waarmee Rijkswaterstaat de vernieuwingsopgave voor beweegbare bruggen in Noord-Holland aangaat.

De adviseurs van Antea Group voeren niet alleen hun taken uit, ze dúrven ook echt advies te geven.


Aagje Hendriks
Manager projectbeheersing Rijkswaterstaat

Talloze puzzelstukjes

Een vaste brug vernieuwen is al een enorme klus, laat staan een beweegbare brug. Civiele techniek, werktuigbouwkunde, elektrotechniek, industriële automatisering: er komt veel samen in zo’n werk. En omdat elke brug weg én water raakt, spelen er verschillende belangen: de weggebruiker wil doorrijden, de scheepvaart doorvaren. “Je hebt daarom puzzelstukjes te leggen,” schetst Hendriks. “En je wilt al die stukjes zo in elkaar passen dat je tot een optimaal resultaat komt.”