Het duin-idee van Almere: een nieuw landschap over primaire waterkering heentrekken

Bulldozers en graafmachines leggen momenteel duinpakketten aan tot wel tien meter dik. Eigenlijk is het nep dus, maar op eerder aangepakte stukken is te zien dat het binnen een paar jaar oogt als een natuurlijk duinlandschap. Het zandpakket is daar begroeid met helmgras en struiken die de boel bij elkaar houden en zandverstuivingen voorkomen. De originele dijk diep eronder houdt ondertussen zijn functie.

“We trekken feitelijk een nieuw landschap over de primaire waterkering heen”, vertelt technisch adviseur Claus Kruyt van ingenieurs- en adviesbureau Antea Group. “Dat is best spannend, vooral voor het waterschap dat verantwoordelijk is voor de veiligheid. Daarin zat de grootste uitdaging.”

Het duinproject is onderdeel van de ontwikkeling van een woonwijk met drieduizend huizen. De gemeente Almere wilde een woongebied creëren waar bewoners het idee krijgen dat ze midden in de duinen wonen. De groene grasdijk die er lag – en die typerend is voor Flevoland – paste daar niet in en moest verdwijnen. In totaal gaat er zo’n 2,5 miljoen kubieke meter zand overheen, afkomstig uit de vaargeul in het Markermeer tussen Amsterdam en Lemmer. De originele dijk wordt daarbij eerst stevig onder handen genomen.

De dijken in Flevoland zijn bij de drooglegging aangelegd op een ‘cunet’ (sleuf). Ze bestaan uit een zandkern, bekleed met klei en gras. Het gras is een functionele jas die erosie voorkomt. Bij Almere frezen zware machines deze wortelrijke beschermlaag er eerst vanaf. Daarna brengen twee asfalteersets er een harde asfaltlaag op aan. Deze wordt vervolgens aangewalst. “Deze laag fungeert als slot op de deur”, zegt Kruyt. “Stel dat het duin ooit wegwaait, dan ligt er nog steeds een beschermende bedekking.”

Claus Kruyt: “We trekken feitelijk een nieuw landschap over de primaire waterkering heen”.