Maak de voordelen van circulair werken gewoon tastbaar

Toen ik twintig jaar geleden begon, kenden we het begrip ‘circulaire economie’ niet. Het ging toen vooral over duurzaam bouwen. En ook toen was er de vrees dat het allemaal heel kostbaar zou zijn. Terwijl ik denk dat er met de circulaire economie juist veel geld verdiend kan worden. Dat is niet de hoofdreden, maar het helpt wel óm het te doen.

Het probleem is dat voornemens van organisaties, of anders gezegd beleid, niet altijd overeenkomen met het gedrag dat ze vertonen. In de praktijk kwam er van duurzaamheid in een heleboel projecten niet veel terecht. Ook niet bij de grote projecten. Meestal omdat het beleid niet is verwerkt in de eigen interne richtlijnen. En soms lag het aan kennisgebrek bij de aannemer of projectleider. Die dachten dat het te duur zou zijn. Ik probeer met collega’s in de projecten die ik nu doe duurzaamheid en circulair werken heel tastbaar te maken en er het gesprek over aan te gaan.

Ik vergelijk het met zoab (zeer open asfaltbeton) in de wegenbouw. Vóór zoab ging de discussie altijd over een zo lang mogelijke levensduur van wegdekken. En ineens hadden we zoab en dat reduceerde geluid en was comfortabeler voor de weggebruiker. Natuurlijk staat daar tegenover dat zoab zeven jaar meeging in plaats van vijftien, maar de nieuwe functionaliteit woog zwaarder. De levensduur is inmiddels ook verbeterd, want waar wrijving is, is ontwikkeling. Nou, door circulair te werken voeg je ook nieuwe kwaliteiten toe als organisatie. Sterker nog, inmiddels gaat wetgeving organisaties zelfs dwingen om andere keuzes te maken.

Ik probeer organisaties te prikkelen, zodat mensen zelf gaan nadenken. Een voorbeeldje. Ik maak me druk om de insectenstand. Toen ik 16 was, waren er 75% meer insecten dan nu. Daarom heb ik in mijn eigen tuin bloemen, struiken en een bijenkast staan. Nu werk ik namens Antea Group in grote infrastructurele projecten. Dan praat je over grote gebieden waar op veel plekken gras ligt. Dus wat heb ik gedaan? Ik heb een nieuwjaarsberichtje gestuurd aan de ambtelijke begeleidingsgroepen van een groot project. Dat is blijkbaar al heel ongebruikelijk dat je dat doet als contractmanager. Ik heb vervolgens mijn contacten herinnerd aan hun duurzaamheidsambities en daar maakt biodiversiteit onderdeel van uit. Maar je leest niets over bijvoorbeeld de insectenstand.

Grappig is dat je er zo achter komt dat de wil er best is. Met behulp van zakjes bloemzaad en een goed verhaal bleek het helemaal niet ingewikkeld om draagvlak te creëren voor het plan om bloemen te laten groeien op grasgebied. Het zou toch prachtig zijn als dat helpt een betere insectenstand voor elkaar te krijgen?