Vanuit mijn projectleidersrol heb ik geleerd dat een goede band met de Opdrachtgever een van de meest essentiële onderdelen is voor het draaien van een goed project. Hoewel de technieken van tegenwoordig het ons mogelijk maken om vanaf vrijwel elke plek een meeting te houden op afstand, merk ik dat 1:1 contact veel beter werkt. Het is veel persoonlijker en mensen voelen zich meer op hun gemak als hun verhaal in real life verteld kan worden. Dit betekent in mijn geval dat ik zeer regelmatig onderweg ben met mijn auto, om mijn Opdrachtgevers een bezoekje te brengen!

Steeds makkelijker rijden

Tijdens het verslinden van de kilometers (als er tenminste een keer géén file staat) is het me opgevallen dat het rijden steeds makkelijker gemaakt wordt voor de automobilist. Wegen worden breder, het asfalt wordt stiller, bermen worden standaard minimaal 4 meter breed gemaakt en verkeerslichten springen automatisch op groen wanneer een bepaalde snelheid wordt aangehouden. De moderne auto’s zoals die van Tesla wisselen zelfs moeiteloos zelfstandig van rijstrook en remmen automatisch wanneer er een gevaarlijke situatie ontstaat, nog voordat de bestuurder dit zelf heeft waargenomen. Best veilig zou je denken…. Niet dus!

Luie bestuurders

Door al deze ‘luxe’ tijdens het autorijden, worden wij als bestuurders lui gemaakt! Het autorijden wordt simpelweg ‘te makkelijk’ gemaakt, waardoor we niet gefocust genoeg zijn op de plekken waar dit juist wél zou moeten, bijvoorbeeld ter plaatse van verborgen uitritten, onoverzichtelijke kruisingen, wegen met aanliggende fietspaden of ter plaatse van extreem korte invoegstroken op de snelwegen.

We denken dat door techniek toe te passen, de veiligheid automatisch verhoogd wordt, maar verslikken ons nog dagelijks hierin.


Mark Melis
Teammanager Projectbeheersing

Techniek en veiligheid

We denken dat door techniek toe te passen, de veiligheid automatisch verhoogd wordt, maar verslikken ons nog dagelijks hierin. Ga maar eens na; hoe vaak betrap je jezelf erop dat je ‘ineens’ aan het einde van een weg bent, terwijl je geen idee meer hebt waar je minutenlang hebt gereden? Hoe vaak rijdt je niet op de cruise control op de snelweg terwijl je wezenloos voor je uitstaart na een lange werkdag? Dat je de muziek nog nét even een standje harder zet bij dat mooie nieuwe nummer van Luis Fonsi, dromend over die mooie vakantie in Spanje om vervolgens wakker te schrikken door die felle rode achterlichten van de auto voor je? Hoe vaak kijk je voor je gevoel niet naar links en naar rechts op een kruising, om vervolgens met het hart in je keel keihard op de rem te trappen voor die voetganger op het zebrapad die je even over het hoofd had gezien?

De psychologie van het autorijden

it is voor mij de reden geweest om me eens meer te verdiepen in de psychologie van het autorijden. Niet om de regels en richtlijnen af te kraken, begrijp me niet verkeerd! Maar juist omdat ik van mening ben dat het niet alléén regels en richtlijnen zijn, die het verkeer veiliger maken. Uiteindelijk zijn wij als bestuurders zelf verantwoordelijk voor ons gedrag op de weg, alleen moeten we hierbij een handje geholpen worden. ‘Hoe dan’ hoor ik je denken? Door het toepassen van de methodiek ‘Natuurlijk Sturen’ waarbij het gedrag van de automobilist op een ‘natuurlijke en onbewuste manier’ beïnvloed wordt, waardoor bijvoorbeeld de attentiewaarde verhoogd wordt (focus van de automobilist), de snelheid gereduceerd kan worden en de volgafstand tussen auto’s kan worden vergroot.