‘Niet omdat het moet, maar omdat het kan’: in mijn vorige blog over de Samenhangende Objectenregistratie (SOR), riep ik op tot samenwerking binnen de GEO-basis- en kernregistraties. Niet omdat het moet van de zoveelste wet die belooft dat het na de investering, écht gemakkelijker, beter en goedkoper wordt. Maar omdat het nu al zoveel gemakkelijker, beter en goedkoper kan. De praktijk bewijst het.

Ook nu de vaart erin houden

Ook in deze tijden, zijn er mogelijkheden om met de samenhangende objectenregistratie aan de slag te gaan. In de afgelopen periode ben ik druk geweest met onze roadmap SOR, de voorbereiding van een webinar en het ombouwen van onze SOR-workshops tot digitale workshops. Zo zorgen we er met onze opdrachtgevers voor dat dit onderwerp niet stil komt te liggen. Organisaties die al onderweg waren, kunnen de vaart erin houden.

Van vier auto's naar één busje

In alle SOR-trajecten waarbij ik betrokken ben, blijkt intensieve samenwerking tussen registraties de énige manier om optimalisaties door te voeren. In onze roadmap hebben we dit verbeeld in vier auto’s (de verschillende registraties) aan het begin van het traject en één busje in de beheerfase (de SOR). Dit om te symboliseren dat organisaties straks vanuit vier auto’s overstappen op één busje: ietsje groter, maar wel met minder ruimte voor iedereen.

Laten we niet in vier afzonderlijke auto’s gaan, maar eerst in deze bus stappen. Met één bestuurder, één navigatiesysteem reist het een stuk slimmer.


Mirian van Ansem
Senior adviseur Data & Informatie

Op tijd, gedeukt of te laat?

Je hoopt dat al die auto’s gelijktijdig bij dat busje aankomen. De praktijk leert ons anders. Zonder samenwerking volgt iedereen, met z’n eigen navigatiesysteem en bijrijder, z’n eigen route. Resultaat: de één is dankzij de meest efficiënte navigatie strak op tijd. De ander neemt een toeristische route met picknick onderweg. De derde komt gedeukt aan de eindstreep. De laatste met forse vertraging; want de elektrische auto moest onderweg bijgeladen.

Zes-laags dubbeldekker

Onlangs zag ik een foto van een zes-laags dubbeldekker. Het voertuig leek niet op onze hippe mini-van, maar ik zag al wel de voordelen. Laten we niet in vier afzonderlijke auto’s gaan, maar eerst in deze bus stappen. Met één bestuurder, één navigatiesysteem reist het een stuk slimmer. En het allerbelangrijkste: je hebt per verdieping een gesprek. De ervaring leert dat het samen bepalen van de reis en het einddoel in harmonie verloopt, zolang je elkaar maar ontmoet en het gesprek durft aan te gaan.

Dit gebeurt nog te weinig. Want, weet iedereen binnen jouw organisatie wie zijn of haar equivalenten in de andere basis- en kernregistraties zijn? En wat als deze in andere organisaties uitgevoerd worden? Hoe lopen jullie processen en waar kun je elkaar helpen, wat kan efficiënter als er gebruik gemaakt wordt van elkaars informatie? Vragen die ik dagelijks voorgespiegeld krijg en waar altijd een oplossing voor is…

Als je maar bij elkaar durft in te stappen.