Er dreigt in 2030 een tekort van 100.000 tot zelfs 150.000 FTE aan technisch personeel. Daarvoor waarschuwt NGinfra, een consortium van zes beheerders van kritische Nederlandse infrastructuur. Het is slechts één van de vele alarmbellen die de ingrijpende gevolgen blootleggen van de schaarste in kennis en capaciteit voor de aanpak van de enorme opgaven waar Nederland voor staat. “Een radicaal andere denkwijze en aanpak is onvermijdelijk”, vertelt aanjager en senior adviseur Joost Engelhart. “In het Essay ‘Wat is de ‘maanmissie’ in de leefomgeving’ geven we aan hoe dat komt.”

Samenvatting essay ‘Wat is de ‘maanmissie’ in de leefomgeving’

Zonder nadrukkelijk ingrijpen worden de internationaal gemaakte afspraken om de kwaliteit van onze leefomgeving te verbeteren, zoals de Sustainable Development Goals, niet gehaald. Onze circulaire en duurzaamheidsdoelstellingen; klimaatneutraal in 2030, 50% minder primair grondstoffengebruik in 2030 en volledig circulair in 2050 vragen om radicale verandering in de bouwsector.

Nieuwe oplossingen in materialisatie en techniek zijn nodig om doelstellingen te halen. Innovatie lijkt hierbij het sleutelwoord. Waarbij een ander perspectief op samenwerking tussen overheid en markt, het omarmen van ongemak en het nemen van moedig leiderschap essentieel zijn.

Op basis van ervaring en kennis van processen in de bouw definiëren we vijf mythen die vooruitgang belemmeren. Benoemen we stimulerende mogelijkheden en omstandigheden die een beweging mogelijk maken en ruimte geven voor transitie. Met het doel een maanmissie te formuleren als start voor het werken in een Missie-Collectief.

Doorbraak forceren en maatschappelijke opgaven succesvol aanpakken

Het gebrek aan tijd en capaciteit vormt een significante bedreiging die een succesvolle aanpak van deze opgaven in gevaar brengt. Maar dat is niet het enige, weet Joost. “De aanbestedingsprocessen, contractvormen en managementstructuren zoals we die kennen, zijn niet opgewassen tegen de complexiteit van de opgaven."

Als maatschappij zitten we muurvast in ontwikkelde patronen die verandering belemmeren. We hebben onszelf vastgezet in een groef waar we maar niet uit lijken te komen. Willen we echt een doorbraak forceren en de opgaven waar we voor staan succesvol aanpakken? Dan moeten we deze patronen doorbreken en onszelf ontketenen!

In samenwerking met de Universiteit Twente werken we hard samen aan de ontwikkeling van nieuwe samenwerkingsvormen in ‘Ecosystemen’ en ‘Programmatisch Samenwerken in de keten’ en geven we inhoud aan de ‘Samenwerkingsregisseur’ die met behulp van Raamcontracten en Bouwteamcontracten het portfolio beheert.

Van concurrentie naar co-creatie

Het roer moet radicaal om. Door als marktpartijen samen te werken en kennis te delen worden we sterker in het oplossen van de maatschappelijke uitdagingen die we samen met de publieke partijen moeten aangaan. Door samenwerking veranderen we concurrentie in co-creatie. Samen halen we het beste in elkaar naar boven en ontstaan snellere, betere en vooral duurzamere oplossingen. Dit proces vraagt om een daadkrachtige regisseur, iemand die weet wat er nodig is om verschillende partijen met verschillende belangen te laten samenwerken. De Samenwerkingsregisseur.

De Samenwerkingsregisseur: De sleutel tot gerichte oplossingen

De Samenwerkingsregisseur gaat het gesprek aan met vragen die voortkomen uit het denken in gerichte oplossingen, niet in belemmeringen. Wat hebben we nodig? Welke ambitie hebben we? Hoe verdelen we risico’s, kansen, kosten en beloningen? Is er ruimte om te experimenteren? Hoe voegen we publieke waarden toe? Wanneer is het geslaagd?. Onze vakgroep contracten heeft de kennis en kunde om deze rol in te vullen.

Wil je weten wat een Samenwerkingsregisseur doet?

Wil je het essay lezen?

Klik dan hier om het te downloaden. In gesprek met Jesse of Joost? Neem dan contact met ze op.

Download het essay